skudłacić — dk VIa, skudłacićcę, skudłacićcisz, skudłacićać, skudłacićcił, skudłacićcony «poplątać, potargać» Wiatr skudłacił włosy. Skudłacona wełna. Skudłacona broda. skudłacić się «zwinąć się w kudły, zbić się, potargać się; stać się skudłaconym» Włosy… … Słownik języka polskiego
skudłacić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kudłacić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kudłacić się – skudłacić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się kudłatym, skręcać się w kudły; mierzwić się, plątać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wełna się skudłaciła. Sierść się kudłaci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skołtunić — dk VIa, skołtunićnię, skołtunićnisz, skołtunićnij a. skołtunićtuń, skołtunićnił, skołtunićniony zwykle w imiesł. biernym «zbić w kołtun, w kłąb; splątać, zmierzwić, skudłacić» Skołtunione włosy. Skołtuniona grzywa konia. Wiatry skołtuniły zboże… … Słownik języka polskiego
skołtunieć — dk III, skołtuniećeję, skołtuniećejesz, skołtuniećej, skołtuniećniał, skołtuniećnieli 1. «zwykle o włosach, wełnie: zbić się w zmierzwiony kłąb; splątać się, skudłacić się» Skołtuniała bawełna, przędza. 2. rzad. «o ludziach: stać się kołtunem… … Słownik języka polskiego
skudlić — dk VIa, skudlićlę, skudlićlisz, skudlićlij, skudlićlił; skudlićlony → skudłacić … Słownik języka polskiego
kudłacić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, kudłacićcę, kudłacićci, kudłacićcony {{/stl 8}}– skudłacić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić kudłatym, włochatym; mierzwić, plątać; kudłać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kudłacić włosy, futro, wełnę.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skudlić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, skudlićlę, skudlićli, skudlićlij, skudlićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić poplątanym; zmierzwić, skudłacić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skudlona wełna, sweter. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
